HISTORIA

Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki to stowarzyszenie kulturalne kontynuujące tradycje przedwojennego Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, które powstało 11 lipca 1922 w Wolnym Mieście Gdańsku i działało, z przerwą wojenną, do 27 października 1956 r. Pierwotna propozycja powołania nowego stowarzyszenia zajmującego się sprawami kultury została podniesiona na sejmiku gdańska 26 września 1957 r. Pierwsze zebranie organizacyjno-wyborcze dotyczące rozpoczęcia działalności nowego stowarzyszenia zajmującego się kwestiami kultury i sztuki odbyło się 26 listopada 1957 r. Pierwszym prezesem GTPS został Profesor Politechniki Gdańskiej Jerzy Mindowicz. 2 maja 1958 r. stowarzyszenie zostało oficjalnie wpisane do rejestru stowarzyszeń. Rozpoczęły działalność sekcje Miłośników: Literatury, Teatru, Plastyki, Muzyki, Filmu, Baletu, Fotografiki oraz Zabytków i Architektury (później przekształcona w Sekcję Miłośników Gdańska). Powstały także oddziały stowarzyszenia: powiatowe w Wejherowie i Kościerzynie, oddział miejski w Sopocie, oddział na osiedlu mieszkaniowym Przymorze w Gdańsku. Ponadto: Klub Przyjaciół Sztuki w Elblągu, Baninie oraz terenowe kluby miłośników sztuki. GTPS starał się kierować postawioną wspólnie przez członków tezą: „Celem ruchu społeczno-kulturalnego nie jest kształcenie «znawców» teatru, literatury czy muzyki, lecz by teatr, literatura, muzyka, plastyka wychowały nas na ludzi kulturalnych. Ludzi, z którymi łatwiej jest żyć, łatwiej pracować, których życie osobiste jest piękne i pięknem rzutuje na życie innych”. Podczas swojej działalności GTPS był zmuszony do kilkukrotnej zmiany siedziby. Były to m.in. NOT, ŻAK czy lokal przy ul. Długiej 57. Od 1977r. Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki zajmuje odrestaurowaną, renesansową kamienicę będącą dawną siedzibą Szkoły Mariackiej.